Statut juridique
ID
Urban : 106
Soort
Halfnatuurlijk landschap
Dit eeuwenoude uitgestrekte plateau in het zuiden van Ukkel maakte eertijds deel uit van het oude Europese 'kolenwoud'. Vanaf de tijd van Karel V werd het domaniale bos van grenspalen voorzien om inbreuken van aanpalende eigenaars en vooral van de vele religieuze gemeenschappen in het bos te voorkomen. Een van deze uiterst zeldzame grensstenen ligt op de Kauwberg, vlakbij de Eikenboslaan.
De Kauwberg werd vanaf de eerste helft van de 1 9de eeuw intensief ontgonnen en bebouwd. Het gebied strekt zich uit over een heuvel met een hoogte van 100 meter die geleidelijk afloopt naar de Geleytsbeek, een kleine bijrivier van de Zenne. Deze zandheuvel werd van 1920 tot 1960 als groeve ontgonnen en heeft een diepe put achtergelaten die intussen plaatselijk is ingepalmd door een interessante pioniersvegetatie. Nadien werd het voor teelt en begra-zing gebruikt maar het raakte stilaan verlaten en evolueerde naar een halfnatuurlijke omgeving met struik-gewas, braakland met hoogopschie tende grossen, hooi- of graasweiden, vochtige graslanden, schrale graslanden, heide met bremstruiken en moestuinen. De fauna en flora bestaan hoofdzokelijk uit inheemse maar vaak zeldzame soorten. Het gebied vormt ook de thuisbasis voor toi van minder alledaagse zoogdieren als de oogstrot, de woelmuis of de vos, die stilaan weer oprukt naar de stad. Voorts huist er hier een belangrijke vogelpopulatie die hier zowel een halte voor de jaarlijkse trek, als een broed- en voedselplaats vindt.
De Kauwberg werd vanaf de eerste helft van de 1 9de eeuw intensief ontgonnen en bebouwd. Het gebied strekt zich uit over een heuvel met een hoogte van 100 meter die geleidelijk afloopt naar de Geleytsbeek, een kleine bijrivier van de Zenne. Deze zandheuvel werd van 1920 tot 1960 als groeve ontgonnen en heeft een diepe put achtergelaten die intussen plaatselijk is ingepalmd door een interessante pioniersvegetatie. Nadien werd het voor teelt en begra-zing gebruikt maar het raakte stilaan verlaten en evolueerde naar een halfnatuurlijke omgeving met struik-gewas, braakland met hoogopschie tende grossen, hooi- of graasweiden, vochtige graslanden, schrale graslanden, heide met bremstruiken en moestuinen. De fauna en flora bestaan hoofdzokelijk uit inheemse maar vaak zeldzame soorten. Het gebied vormt ook de thuisbasis voor toi van minder alledaagse zoogdieren als de oogstrot, de woelmuis of de vos, die stilaan weer oprukt naar de stad. Voorts huist er hier een belangrijke vogelpopulatie die hier zowel een halte voor de jaarlijkse trek, als een broed- en voedselplaats vindt.
