Statut juridique
Wettelijke inventaris
ID
Soort
In het begin van de 19e eeuw behoorde het eigendom dat vandaag 'Manoir d'Anjou' wordt genoemd, tot het Zoniënwoud. De aanleg van de site begon in 1845: grasveld, siertuin en vijver omgeven door weilanden. Op dat moment stond het domein bekend als 'Kasteel van Putdael', vermoedelijk wegens de iets zuidelijker gelegen vallei van Putdael. In 1884 werd het domein eigendom van Alfred-Casimir Madoux. Het park werd steeds meer verzorgd, er kwamen beelden, grotten, rotspartijen en een rustieke brug. Ten slotte kwam het domein in 1914 in handen van de hertog van Orléans, die zowel aan de gebouwen als in het park werken liet uitvoeren.
Vandaag heeft het goed de aanblik van een Engels park. Een groot centraal grasveld voor het landgoed zorgt voor een open uitzicht tot de vijver. Dit grasveld wordt afgebakend met dichte bomengroepen en doorkruist door geasfalteerde paden. Aan de oever van de vijver staan enkele bomen en een grot in rocaille met twee ingangen. Een eilandje in het zuidelijke deel van de vijver is vanaf de oever bereikbaar via een kleine rustieke brug in rocaille.
Een elzenbosje in het zuidwesten van het park wijst erop dat het terrein vlakbij de vijver vochtig is. Een oude platanendreef van de Bosstraat via een oost-westas tot aan Manoir d'Anjou is steeds blijven liggen, ondanks dat sommige exemplaren werden vervangen.
Het park van de Manoir d'Anjou stelt verschillende omgevingen voor, telkens met de typische bomenrijen (fytosociologische associaties) die niet dezelfde zijn als die in het Zoniënwoud. In het Zoniënwoud overheerst de beuk. Het park van de Manoir d'Anjou wordt vooral gekenmerkt door de zomereik (Quercus robur), soms samen met de es (Fraxinus excelsior) en de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) (Atlantisch eiken- en essenbosje met speenkruid), soms met beuk (Fagus sylvatica) (Atlantisch eikenbosje met witbol). Opvallend is de sterke spontane heropleving van de tamme kastanje (Castanea sativa).
Behalve de spontane plantengroei, staan op het domein van de Manoir d'Anjou hier en daar exotische bomen en/of planten als gevolg van de landschapsaanleg. Dat geldt onder meer voor een Japanse notenboom (Ginkgo biloba), een Japanse ceder (Cryptomeria japonica), een tulpenboom (Liriodendron tulipifera), allerlei thuya's van verschilldende soorten ((Thuja sp.), treurwilgen (Salix x sepulcralis), een kleinbladige linde (Tilia cordata), drie moerascipressen (Taxodium distichum), verschillende soorten dennen (Pinus sp.), andere soorten eiken (Quercus sp.) en esdoorns (Acer sp.), ...
