Statut juridique
Wettelijke inventaris
ID
Soort
De site van het kasteel Morel en zijn park strekt zich uit over een oppervlakte van ongeveer 5,1 hectare en is een geheel van grote architecturale en landschappelijke waarde, hoewel het deels versnipperd werd.
De naam "La Héronnière" waarmee naar het domein wordt verwezen, zou afgeleid zijn van een plaats genaamd "Le Héron" en verwijst naar een waterpartij in de buurt van het Zoniënwoud die talrijke reigers aantrekt.
Het park werd in 1905 door landschapsarchitect Jules Buyssens (1872-1958) ontworpen en is een zeldzaam voorbeeld waarbij terreinmodelleringstechnieken werden toegepast, typisch voor de landschapsstijl van de Second Empire. Het park heeft uitgesproken reliëfzones en grote grasperken, groenblijvende struiken (collectie van rododendrons en hulst) en bladverliezende struiken (collectie azalea's), opmerkelijke alleenstaande bomen of bomen in groep, wegen en rotspartijen.Het geheel is ontworpen als een kunstwerk waarbij glooiingen, afgebakende paden, rotspartijen met pittoresk effect en gevarieerde florale versieringen worden gecombineerd.
Deze landschappelijke aanleg is in het eigendom quasi intact gebleven, hoewel een aantal percelen in het noorden en het oosten van het domein werden verkocht en van de site werden gescheiden.
Centraal in het park ligt kasteel Morel, dat door het reliëf en de beplanting in de omgeving mooi tot zijn recht komt. Het organische tracé van de wegen en wandelpaden die naar het kasteel leiden, zorgt op een functionele en esthetische manier voor structuur in het landschap.
Het oorspronkelijke landschap is intact en dat geldt ook voor een groot deel van de beplanting, waaronder een vijftigtal opmerkelijke bomen, zoals een reuzensequoia met een omtrek van 672 cm, een metasequoia met een omtrek van 484 cm, libanonceders en rode beuken.Verder zitten er ook zeldzame soorten en variëteiten bij: Quercus rubra ‘fastigiata’, Cedrus atlantica ‘pendula’, Robina pseudoacacia f. tortuosa.
Het noordwestelijk gelegen perceel van de site maakt deel uit van het Europese Natura 2000-netwerk en valt onder "SBZ I: Zoniënwoud met bosrand, aangrenzende bosgebieden en Woluwevallei" en behoort meer bepaald tot het gebied "IA14 Gebieden langs de Vorstlaan".
De werken die voor de eenheid in het landschap zorgden en die het domein bovendien zijn naam verleenden, werden in goede banen geleid door Armand Morel, echtgenoot van Mathilde Jamar. In 1905 wordt een beroep gedaan op landschapsarchitect Jules Buyssens (1872-1958) om het park te hertekenen en eenheid tussen de verschillende percelen te bewerkstelligen. Het gaat hier om een van zijn eerste verwezenlijkingen in België met de kenmerkende landschapsstijl van de Second Empire.
