Kluispark of Meudonpark

Dit park met een oppervlakte van 7 hectare werd met zorg aangelegd om het reliëf en enkele opmerkelijke bomen (essen, lindebomen, eiken, Noorse esdoorns...) tot hun recht te laten komen. Het park ligt onderaan de westelijke glooiing van de Zennevallei, waar zich een moerassig gebied heeft gevormd. In 1982 legde de stad Brussel het park opnieuw aan zonder aan h et natuurlijk aspect te raken. Het park wisselt open grasvelden en gesloten ruimten of en creëert daarmee een sfeer van ontspanning en rust. Langs de wegen en rond het park werden perken met heesters aangelegd. Voor wat de flora betreft, biedt het park gediversifieerde biotopen die in vier soorten kunnen worden onderverveeld: aanplantingen met sierheesters, een bosgebied van het type iepen- en essenbos, weiden van mesohygrofiele aard en een vochtige, moerasachtige zone waarin de gele moeraslis, pitrus, driedelig tandzaad, veronica of ereprijs, vlotgras en grootbladige lisdodde groeit.

 Aan de kant van de Bosduifstraat staan de laatste resten van de oude Sint-Pieter-en-Sint-Pauluskerk die op 21 augustus 1932 uitbrandde na een blikseminslag. De Romaanse toren (11de of 12de eeuw) werd in 1960 gerestaureerd door Jean Rombaux. Aan de oostelijke kant zijn er nog sporen van de kerk uit de 10de of 11de eeuw, waaronder metselwerk in visgraatmotief. Voor de toren staat het oude tehuis 'De Vijf Wonden van Christus' of 'De Kluis', dot eveneens door Jean Rombaux werd gerestaureerd. Het was Nikolaas de Vucht, eerste meester van de Rekenkamer, die dit tehuis in 1487 bij testament oprichtte om onderdak te geven aan vijf arme oudjes.