Elisabethpark

Het Elisabethpark ligt in het verlengde van de Leopold II-laan, op het plateau van Koekelberg, en bestrijkt een totale oppervlakte van 17 ha. Tot de aanleg van het park werd op 8 december 1868 beslist door de gemeenteraad van Koekelberg, volgens de plannen van ingenieur Victor Besme.

 

De realisatie begon pas in 1880, op het ogenblik dat de Maatschappij van de Leopold II-wijk, die er aansprakelijk voor was, de nodige fondsen bij elkaar kon brengen. Het Elisabethpark, waarvan het gedeelte rond de basiliek Heilig-Hartpark heet, maakt deel uit van een grootscheepse herstructurering van de buitenwijken van Brussel. Oorspronkelijk opgevat als een gigantisch decorum voor een « Nationaal Pan theon » dat nooit het daglicht zou zien, omvatte het vanaf 1903 het ontwerp voor de bouw van de Heilig-Hartbasiliek. De grote openbare wandelplaats van het park herinnert op sommige punten aan het Jubelpark. Het park vormt een dubbele allee met een grote, met gras begroeide middenberm, met aan weerszijden grasperken, boombeplantingen en struikgewassen. Aan de kant van de Pantheonlaan langs de dubbele allee staan gewone esdorens. Langsheen de Leopold II-laan daarentegen staan prachtige platanen. Het park bezit ook een oude muziekkiosk in perfecte staat. Op het einde van de jaren vijftig deelde een stadsautosnelweg die de bezoekers gemakkelijker naar de Wereldtentoonstelling van 1958 moest voeren, het park in twee, maar het werd weer één geheel dankzij de bouw van een tunnel waar eind 1985 werd aan begonnen. De centrale allee van het park werd vanaf 1990 heringericht onder leiding van de administratie van Uitrustingen en Verplaatsingen.