ID
Urban : 179
Soort
Het beboste massief van het Maloukasteel heeft een oppervlakte van 8 ha en is eigendom van de gemeente Sint-Lambrechts-Woluwe. Het sluit aan bij de aanslibbingsvlakte van de twee beken van het Woluwedal en de Struikbeek. De helft van het park, gelegen ten noorden van de Stadionlaan, is reeds sinds 30 maart 1989 beschermd (molen van Lindekemaele en omliggende gronder). De randen van het plateau zijn voornamelijk samengesteld uit een grote visvijver en een park met een landschapsstijl. Daarin bevinden zich enkele opmerkelijke bomen (rode beuk, catalpa, plataan, gesteelde eik en es) evenals enkele typische voor Brussel zeldzame bosboomsoorten, zoals de moerasels of ook nog de eik-esdoornbosjes en de esdoorn-olmenbosjes die op zachte humus gedijt.
Een bloemeninventaris leerde dat er 150 soorten zijn. Het park van het Maloukasteel was een voormalig domein van de Jezuïeten en dankt zijn naam aan Jules Malou, de laatste eigenaar, en een belangrijke man in de Belgische politieke en financiële wereld van de XIXde eeuw. De afstammelingen van Jules Malou zijn er in geslaagd het domein, dat in 1951 aan de gemeente werd afgestaan, te bewaren. Het kasteel als dusdanig werd tot cultureel centrum omgevonnd en is een mooi klassiek gebouw in een Lodewijk XVI-stijl. Het dateert van 1776 en lijkt op een middelgroot landhuis.
Een bloemeninventaris leerde dat er 150 soorten zijn. Het park van het Maloukasteel was een voormalig domein van de Jezuïeten en dankt zijn naam aan Jules Malou, de laatste eigenaar, en een belangrijke man in de Belgische politieke en financiële wereld van de XIXde eeuw. De afstammelingen van Jules Malou zijn er in geslaagd het domein, dat in 1951 aan de gemeente werd afgestaan, te bewaren. Het kasteel als dusdanig werd tot cultureel centrum omgevonnd en is een mooi klassiek gebouw in een Lodewijk XVI-stijl. Het dateert van 1776 en lijkt op een middelgroot landhuis.