Statut juridique
ID
Urban : 231
Soort
Tuin
De romantische schilder Antoine Wiertz (1806-1865), die zich tijdens zijn leven zonder aarzelen met de allergrootste kunstenaars vergeleek, sloot in 1850 een overeenkomst met de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, Charles Rogier, voor de bouw van een atelier op kosten van de Staat. In ruil zou Wiertz bij zijn dood al zijn werken aan de Belgische Staat nalaten. Dit atelier is het huidige Wiertzmuseum, waar het grootste deel van zijn werk, in het bijzonder zijn reusachtige doeken met heroïsche onderwerpen, tentoongesteld is.
De bouwstijl wijst op de voorliefde voor de antieke bouwkunst uit die tijd. Het gebouw is een nabootsing van een Griekse tempe) waarvan het atelier met blinde muren de cella is en de woning van de schilder de pronaos. Wiertz had overigens tussen 1834 en 1837 in Italië gewoond, nadat hij in 1832 de Romeprijs behaalde.
In de tuin had de kunstenaar longs de grote zijmuur van zijn atelier de ruines van het peristyle van de Dorische tempe) van Phaestum gedeeltelijk laten reconstrueren. De zuilen bestonden uit baksteen met een bepleistering die de vulkanische steen van Phaestum moest imiteren. Vandaag blijft enkel de afgeknotte basis van een zuil over.
De bouwstijl wijst op de voorliefde voor de antieke bouwkunst uit die tijd. Het gebouw is een nabootsing van een Griekse tempe) waarvan het atelier met blinde muren de cella is en de woning van de schilder de pronaos. Wiertz had overigens tussen 1834 en 1837 in Italië gewoond, nadat hij in 1832 de Romeprijs behaalde.
In de tuin had de kunstenaar longs de grote zijmuur van zijn atelier de ruines van het peristyle van de Dorische tempe) van Phaestum gedeeltelijk laten reconstrueren. De zuilen bestonden uit baksteen met een bepleistering die de vulkanische steen van Phaestum moest imiteren. Vandaag blijft enkel de afgeknotte basis van een zuil over.
