ID
Soort
Begrensd door de Woluwelaan, de J.F. Debeckerlaan, de Struykbekenweg en de Stadionlaan omvat de molen van Lllldekemaele in feite het noardelijk gedeelte van het Park van het Maloukasteel. De molen zelf, waarvan al sprake is in 1147, bezet een meer dan uitzonderlijke plaats, onmiddellijk stroomafwaarts van de samenloop van de Woluwerivier en de Struikbeek. Zo maakt hij, in een vallei met een zachte helling, gebruik van het water van beide beken om de kracht van zijn waterval te verhogen. De molen bevindt zich eveneens in de onmiddellijke omgeving van andere kenmerkende gebouwen: het slot, de kapel, de boerderij kenmerkende gebouwen: het slot, de kapel, de boerderij molen van Slllt-Lambrechst-Woluwe de ver stedelijking van de vallei overleefd. Hij werd in 1955 door de gemeente aangekocht, geres taureerd en tenslotte omgebouwd tot herberg-restaurant. Het grootste gedeelte van het gebied, achter de molen tot aan de Stadionlaan, is door de achtereenvolgende giften van de Malouerfgenamen eveneens eigendom van de gemeente. Tot in de XIXde eeuw bestond het kleine Struikbeekdal voornamelijk uit vochtige weiden. Na het wegvallen van het traditionele maaien, is de plans snel met bomen begroeid. Op deze vochtige aangeslibde bodem hebben zich vooral elzen-essenbossen kunnen ontwikkelen naast een draslandplantengroei met voornamelijk tuinbouwkers, moerasspirea, riet, en bosangelica. Deze biotopen, kenmerkend voor vochtige en half-natuurlijke milieus, zijn erg uitzonderlijk in het Brussels gewest en hebben dus een duidelijk ecologisch belang verkregen. Men vindt op deze plaats ook enkele mooie voorbeelden van essen en esdoornbossen met een zachte humus flora waar vooral de es, de esdoorn en de eik in overheersen. Het geheel is zowat 4 ha groot.