Statut juridique
ID
Urban : 35
Soort
Het kasteel dankt zijn naam aan de afstammelingen van de eerste eigenaars, de familie Rivieren d`Aerschot uit de veertiende eeuw. Tot in 1628 volgden de families elkaar op, door erfenis of aankoop. In dat jaar koopt François de Kinschot het landgoed, en voert enkele veranderingen door, net als zijn zoon trouwens, die de gevel met zijn wapen siert. Via de dochter van François II de Kinschot raakt het eigendom in handen van de familie de Villegas de Saint-Pierre Jette, die het in de jaren 1980 verkoopt. Het landgoed wordt thans beheerd door een maatschappij.
De vierkante middeleeuwse slottoren, ongeveer 15 meter hoog, dateert waarschijnlijk uit de dertiende eeuw, zoals blijkt uit de dikte van de muren. De vensteropeningen zijn uiteraard van veel recentere datum, net als de bolvormige spitse kap, op achthoekig grondplan. Die statut uit de zeventiende eeuw, en heeft bovenaan een windwijzer met het wapen van Kinschot. Door die versiering heeft de toren uiteraard zijn militaire betekenis verloren. De renais sancegebouwen rond de toren, uit baksteen en zandsteen, lopen in elkaar over, en dragen de sporen van de ambities van de opeenvolgende eigenaars. De lange gevel in vier delen lijkt recht uit het water op te rijzen. Twee ongelijke, schuin oplopende puntgevels met vensteropeningen steken uit boven een gevel met parallel dak, uitlopend op een schilddak. Dit laatste gedeelte is het werk van Guillaume de Bruyn, meester-metselaar van het Brusselse Hof in 1667. De barokke linkervleugel is een combinatie van oude en negentiende-eeuwse elementen zoals het verhoogde terras dat over de omgeving uitkijkt. De vermenging van verschillende elementen geeft dit romantische gebouw een heel charmant uitzicht. Rond het door water omgeven kasteel is een mooi park aangelegd.
De vierkante middeleeuwse slottoren, ongeveer 15 meter hoog, dateert waarschijnlijk uit de dertiende eeuw, zoals blijkt uit de dikte van de muren. De vensteropeningen zijn uiteraard van veel recentere datum, net als de bolvormige spitse kap, op achthoekig grondplan. Die statut uit de zeventiende eeuw, en heeft bovenaan een windwijzer met het wapen van Kinschot. Door die versiering heeft de toren uiteraard zijn militaire betekenis verloren. De renais sancegebouwen rond de toren, uit baksteen en zandsteen, lopen in elkaar over, en dragen de sporen van de ambities van de opeenvolgende eigenaars. De lange gevel in vier delen lijkt recht uit het water op te rijzen. Twee ongelijke, schuin oplopende puntgevels met vensteropeningen steken uit boven een gevel met parallel dak, uitlopend op een schilddak. Dit laatste gedeelte is het werk van Guillaume de Bruyn, meester-metselaar van het Brusselse Hof in 1667. De barokke linkervleugel is een combinatie van oude en negentiende-eeuwse elementen zoals het verhoogde terras dat over de omgeving uitkijkt. De vermenging van verschillende elementen geeft dit romantische gebouw een heel charmant uitzicht. Rond het door water omgeven kasteel is een mooi park aangelegd.
