Statut juridique
ID
Urban : 69
Soort
Omgeving rond gebouw
Kort na de onafhankelijkheid tekent Leopold I een Koninklijk Besluit in verband met de oprichting van een commissie die de kandidaat-veeartsen moet examineren, en officiële diploma`s moet uitreiken. En zo wordt in 1832 de veeartsenijschool van Kuregem opgericht door de geneesheren Froidemont en Graux, en de veeartsen Crèvecoeur, Godart en Deceuleneer.
De eerste lessen worden gegeven in het cen trum van Brussel, in de Stormstraat en later de Stuiversstraat. Bij besluit van 8 juni 1836 neemt de staat de instelling over, evenals de vestiging ervan in Kuregem. De school wordt voorlopig aan de Poincarélaan ondergebracht, en betrekt in 1909 de nieu¬we gebouwen. Op een terrein van ongeveer vier hectare lig~en ne~entien gebouwen, waaronder een administra¬tief en academisch gebouw aan de zijde van de Veeart¬senstraat. , oorts zijn er de woningen van de directeur, onderdirecteur en econoom, de grote en kleine kliniek, de Dienst Entstoffen waar het vaccin tegen de koepokken wordt aangemaakt, het machinegebouw, de smederij en de Instituten voor fysiologie, bacteriologie en anatomie. Alle gevels zijn conform de toenmalige architecturale opvattingen in Vlaamse neorenaissancestijl, geïnspireerd door een terugkeer naar het verleden. De gevels in witte steen van Euville, of baksteen, naarmate ze meer of min¬der in het oog lopen, hebben een onderbouw van arduin. Gelet op het moerassige karakter van de ondergrond en de nabijheid van de Zenne, wordt het geheel gebouwd op een net van kelders. Die zijn met elkaar verbonden door galerijen en beschikken over een systeem van decompres¬sieschachten. Op de daken staat een indrukwekkend can¬tal bliksemafleiders met meerdere punten. Dat Louis Melsens, de uitvinder van de bliksemafleiders, hoogleraar was aan de veeartsenijschool, is daar niet vreemd aan.
In 1965 wordt het onderwijs op universitair niveau ge¬bracht, en vier jaar later opgenomen in de Luikse Uni¬versiteit. De Veeartsenstraat is thans verlaten door de stu¬denten, die nu in de bossen van de Luikse campus Sart¬Tilman rondkuieren.
De eerste lessen worden gegeven in het cen trum van Brussel, in de Stormstraat en later de Stuiversstraat. Bij besluit van 8 juni 1836 neemt de staat de instelling over, evenals de vestiging ervan in Kuregem. De school wordt voorlopig aan de Poincarélaan ondergebracht, en betrekt in 1909 de nieu¬we gebouwen. Op een terrein van ongeveer vier hectare lig~en ne~entien gebouwen, waaronder een administra¬tief en academisch gebouw aan de zijde van de Veeart¬senstraat. , oorts zijn er de woningen van de directeur, onderdirecteur en econoom, de grote en kleine kliniek, de Dienst Entstoffen waar het vaccin tegen de koepokken wordt aangemaakt, het machinegebouw, de smederij en de Instituten voor fysiologie, bacteriologie en anatomie. Alle gevels zijn conform de toenmalige architecturale opvattingen in Vlaamse neorenaissancestijl, geïnspireerd door een terugkeer naar het verleden. De gevels in witte steen van Euville, of baksteen, naarmate ze meer of min¬der in het oog lopen, hebben een onderbouw van arduin. Gelet op het moerassige karakter van de ondergrond en de nabijheid van de Zenne, wordt het geheel gebouwd op een net van kelders. Die zijn met elkaar verbonden door galerijen en beschikken over een systeem van decompres¬sieschachten. Op de daken staat een indrukwekkend can¬tal bliksemafleiders met meerdere punten. Dat Louis Melsens, de uitvinder van de bliksemafleiders, hoogleraar was aan de veeartsenijschool, is daar niet vreemd aan.
In 1965 wordt het onderwijs op universitair niveau ge¬bracht, en vier jaar later opgenomen in de Luikse Uni¬versiteit. De Veeartsenstraat is thans verlaten door de stu¬denten, die nu in de bossen van de Luikse campus Sart¬Tilman rondkuieren.
Bekijk alle bomen en objecten van deze site (19)Het besluit openen
